پیش بینی رضایت مندی زناشویی بر مبنای حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه دانشجویان متأهل دانشگاه های شهر مشهد

طرحواره های ناسازگار اولیه به عنوان چارچوبی برای پردازش اطلاعات عمل می کند و واکنش های عاطفی افراد به موقعیت های زندگی و الگوی روابط بین فردی آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد. روابط زناشوئی نیز از تحت تاثیر طرحواره های ناسازگار اولیه قرار می گیرند. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت مندی زناشویی می باشد.به منظور دستیابی به هدف پژوهش، تعداد 179 نفر دانشجوی متأهل از دانشگاه های مشهد، واحدهای دانشگاه آزاد مشهد (دانشکده علوم پایه، علوم انسانی) و از میان موسسات غیرانتفاعی (مؤسسه حکمت رضوی) و از میان دانشکده های دانشگاه فردوسی (دانشکده های علوم تربیتی، علوم پایه، الهیات، مهندسی و ادبیات) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرحواره ناسازگار یانگ (1988) و رضایت مندی زناشویی انریچ (1989) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده های تحقیق نشان داد که حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه به طور معناداری با کاهش رضایت مندی زناشویی (رضایت زناشویی، ارتباطات، حل مساله به غیر از تحریف آرمانی) همراه است. هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که حوزه های طرد و بریدگی بهترین پیش بین کننده رضایت مندی زناشویی (0/001=r2= 0/17،p) هستند. لذا بر این اساس رضایت مندی زناشویی را می توان بر اساس طرحواره های ناسازگار پیش بینی کرد و بر همین اساس پیشنهاد می شود اهمیت طرحواره ها در رضایت زناشوئی مورد ملاحظه درمانگران قرار گیرد.